Snorkelen dan maar?

De wekker ging weer redelijk vroeg vandaag, we hadden plannen om naar het strand te gaan. Anna was echter nog vrij moe, dus hebben we haar eerst laten liggen en zijn de plannen wat bijgesteld.

We hebben vanochtend bij het ontbijt geoefend in het aankijken door Rinke als hij iets van ons wilde. Dat ging behoorlijk goed! Dus hem flink de hemel in geprezen en beloond!

Na het ontbijt is Anna met een vriendinnetje en haar vader naar het strand gegaan, wij hebben met zijn drieën boodschappen gedaan. We weten intussen zo’n beetje alles wel te vinden in de winkel, dus waren we vlot klaar en reden we weer naar huis. Ik ben toen naar het strand gegaan, waar Anna en haar gezelschap net op het punt stond te vertrekken. De dames zijn met mij naar het hotel gegaan om daar in het zwembad verder te badderen.

Na de lunch is Anna weer gaan spelen, Rinke kroop achter de tablet en Foekje ging in het winkeltje van het CDTC wat souvenirs kopen. Ze kwam terug met een T-shirt voor Rinke, verder had ze ook voor ons wat rond gekeken.
Het was zomaar weer kwart over drie, dus tijd om ons gereed te maken voor de therapie sessie van vandaag.

Het werken binnen ging vandaag vrij goed volgens Gerwin en na ruim een half uur kwamen ze naar buiten voor het natte gedeelte van vanmiddag.
Het was vandaag qua bemensing veel rustiger rond het bassin, dus minder afleiding voor Rinke. (hoeft hij ook niet alles in de gaten te houden)
Na de begroettingsceremonie was het tijd om te water te gaan.
De eerste keer dat Rinke Gerwin moest aankijken ging dat vlot waarna zijn gezicht een uitdrukking kreeg van “zie je wel, ik kan het best”.
Eénmaal te water mocht Rinke eerst wat energie kwijt, waarna als gewoonlijk werd begonnen met een rondje zwemmen met Tela. Dat ging best aardig. Daarna mocht Rinke weer een activiteit kiezen die de dolfijnen gingen uitvoeren. Dat ging wel maar niet van harte, het leek er op alsof Rinke het in het water zijn wel prima vond en er bewust voor koos om Gerwin niet aan te kijken. Daarnaast viel het op dat Rinke met regelmaat zijn gezicht en soms zijn hoofd onder water deed. Gerwin dacht dat hij dit misschien deed om zicht af te kunnen sluiten van zijn omgeving. Zou zo maar kunnen, het werkt natuurlijk wel op die manier.
Probleem was wel dat hij zijn ogen openhoudt onder water en daar toch wel last van krijgt.
Daarnaast viel het Gerwin op dat Rinke zo iets had van “joh, wat ik die dolfijnen heb laten doen heb ik nu wel gezien, een herhaling van zetten”. Past wel een beetje bij Rinke.
Morgen gaan we proberen of Rinke een duikbril wil ophouden als hij in het water is en wat we voor nieuwe activiteiten kunnen bedenken die voor Rinke uitdagend genoeg zijn.

Na de therapiesessie zijn we gelijk doorgelopen naar de boot waar we de zogenaamde Pelican-tour op hadden geboekt. Het was een knobbelig zeetje, zodat de zeebenen weer konden worden getest. Op zich een mooi tochtje langs een oude pijpen/kabellegger en uiteraard prachtige resorts, een goed gevulde yacht-club en huizen waar je een paar keer de staatsloterij moet winnen. Rinke en Anna hebben zich prima vermaakt, mede ook door de catering die goed verzorgd was.
Nu weer terug in het hotel, straks te kooi, morgenochtend het eiland richting het westen verkennen.