Laatste therapie (snik)

Eén van de zekerheden in het leven is dat aan alles een eind komt. Dus ook aan deze fantastische therapie periode. Wat hebben we genoten met zijn allen en wat hebben veel we geleerd!

De dag begon relaxed met uitslapen. Mocht ook wel een keer na een paar dagen vroeg op. Het is tenslotte ook vakantie, als is hij anders dan anders.
Na het ontbijt even kritisch gekeken naar de boodschappen die nog moeten worden gehaald. Meenemen kunnen we maar heel weinig en weggooien is ook weer zoiets.
De nodige dingen gehaald en weer terug naar het hotel.
Gister hadden we met Gerwin afgesproken dat we in het zwembad van het hotel gingen oefenen met een duikbril omdat Rinke graag met zijn hoofd onder water is, alleen in alle verhalen van gistermiddag vergeten een duikbril mee te nemen. Dus naar het CDTC gelopen of we alsnog een duikbril konden lenen. Behulpzaam als ze zijn, kon ik gelijk meelopen om een duikbril te passen. (mijn kop is net zo groot als die van Rinke)
Tot groot genoegen van Rinke zijn we voor de lunch het zwembad in gedoken. We hebben een paar keer geprobeerd hem een duikbril op te zetten, alleen had meneer er geen zin in. We wilden er ook geen groot gevecht om dus met de gedachte dat we het in ieder geval hebben geprobeerd, verder het ding maar aan de kant geslingerd. (voorzichtig uiteraard, het is wel materiaal van een ander)
We hebben ons in ieder geval prima vermaakt tot de lunch.

Na de lunch hebben Foekje en Anna nog wat souvenirs gescoord bij het CDTC, Rinke ging ontspannen met zijn tablet en onze kamer werd gekuist.

Tegen half vier hebben we Rinke duidelijk gemaakt dat we voor de laatste keer naar Tela gingen. Wat hij daarvan heeft meegekregen bleek later (denken we)
De therapie sessie begon binnen wat onrustig. Alsof Rinke doorhad dat dit de laatste keer was. Hij was tamelijk onrustig. Na wat fysiek gestoei met Gerwin en met behulp van de zware deken kwam hij wat tot rust en stelde hij zich meer open voor zijn omgeving.
Hij was vandaag vooral fysiek ingesteld en uit op plagerijtjes en stoeien. Vond Gerwin prima, het biedt namelijk een ingang tot Rinke.

De waterperiode van de therapiesessie van vandaag ging best goed.
Gerwin en Adriënne hadden (in overleg) gekozen voor de vier kaarten met activiteiten die Rinke of heel leuk vond (bal) of juist heel spannend (kus, voet aanraken of handen schudden). Verder was de beloning dat Rinke met Tela kon zwemmen of juist even alleen zijn energie kwijt mocht raken (maltjirgje op zijn Fries)
Dat ging prima! Rinke reageerde er goed op en onderging het meeste van de sessie met een glimlach op zijn gezicht.
Hilarisch wat het moment dat tijdens een stukje 'vrij zwemmen', Rinke heel bewust Gerwin nat spetterde met een grote smile op zijn gezicht. Geweldig om te zien. Hij had zelf ook grote lol. Eigenlijk was het een voortzetting van wat ze hadden gedaan tijdens het 'droge' gedeelte. Daar was Rinke ook zo nu en dan aan het uitdagen. :-)

Voor we het wisten was ook deze zwemsessie tot een eind gekomen.
We hebben hartelijk afscheid genomen van Amy, de dolfijntrainster die de meeste tijd de sessies heeft begeleid.
Daarna het eindgesprek met Gerwin. De conclusies daarvan geef ik nog wel eens in een resumé, mijn hoofd is te vol om dat nu goed te kunnen reproduceren.
Na het eindgesprek ook heel hartelijk afscheid genomen van Gewin en Adriënne en hen hartelijk bedankt voor hun niet geringe bijdrage in Rinkes ontwikkeling. Het is ongetwijfeld een aanzet tot veel meer.

Vandaag was ook gelijk de laatste dag van het jaar voor het gros van het personeel van het CDTC. We hebben hun laatste dag gepoogd op te vrolijken met een vruchtentaart, als grote dank voor alles wat ze voor ons en vooral voor Rinke hebben gedaan. Hulde en zeer grote dank aan een professioneel en zeer prettig werkend team!

Grappig, terwijl ik dit type, speelt op Spotify het nummer "Chasing the Impossible" van Elske de Wall . Wij hebben in mijn beleving juist het mogelijke nagejaagd en we blijven geloven in wat nog mogelijk is.
Er zit voor Rinke nog veel meer in het vat, daar zijn we van overtuigd!